Sunday, February 4, 2018

தினம் ஒரு குட்டிக்கதை.

ஒரு ஆசிரியையின் கனவு...
ஒரு நிமிடக் கதை..
"பசங்களா..
ஒரு சின்ன கற்பனை..
அடுத்த ஜென்மத்துல மறுபடியும் பிறக்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைச்சா நீங்கள்லாம் என்னவா பிறக்க விரும்புவிங்க..?
வரிசையா சொல்லுங்க பாப்போம்..!"
"மிஸ்.. நான் வந்து ரோஸ்...!"
"வாவ்... ஆனா ஏன்..?"
"அப்போ தான் வாசனையா இருப்பேன்..!"
"ஓ... குட்
அடுத்து"
"மிஸ்... நான் மயில்..!"
"ஹாஹா.. ஏன்..?"
"அதுக்கு மழை மேகம் புடிக்கும்ல..
எனக்கும் புடிக்கும்.. அதனால..!"
"செம...
அடுத்து..?"
"மிஸ்... நான் பட்டாம்பூச்சி
ஏன்னா..
அதுக்கு றெக்க இருக்கும்...!"
"செம... செம...
அடுத்து"
"மிஸ்... நான் மான்
ஏன்னா..
அது துள்ளி துள்ளி ஓடும்..!"
"மிஸ்...
நான் ட்ரீ..
ஏன்னா..
அதுல தான் நெறைய பறவைங்க வந்து தங்கும்..!"
"ஹே.. வாவ்..
அடுத்து"
"மிஸ்... நான் பாரதி..
பெரிய மீசை வெச்சிப்பேன்.."
"ஹாஹா..
அடுத்து"
"மிஸ்... நான் முயல்..
ஏன்னா..
அது உங்களுக்கு பிடிக்கும்ல.."
"ம்...
அடுத்து"
"எங்களையே கேட்டுட்டிருக்கீங்க
இப்போ நீங்க சொல்லுங்க..."
"நானா...?
நான் வந்து ஒரு சாக்பீஸா பொறக்கனும்"
அறைமுழுக்க பெரும் சிரிப்பு
"ஏன் மிஸ்..?
"ஏன்னா..
வெறும் கரும்பலகை எதுவும் கத்து தராதே"
"நீ கத்துக்க தன்னையே இழக்குறது
சாக்பீஸ் தானே..?"
"ஒரு எழுத்து கத்துக்கொடுத்தாலும் போதும்
அதுக்காக தேயற வாழ்க்கை எவ்வளவு அழகு தெரியுமா...? "
அறை முழுக்க பிரமிப்பின் கண்விரிப்போடு கைத்தட்டல்..
அவசர அவசரமாக விரலோடு உயர்ந்தது ஒரு குரல்..
"அப்போ நான் குட்டி சாக்பீஸ்.." என்று..!
வெடித்த சத்தத்தோடு பின் எழுந்தது பல குரல்களில்..
"நாங்களும் குட்டி சாக்பீஸ்...!
நாங்களும் குட்டி சாக்பீஸ்...!
சத்தம் காதடைக்க, எதேச்சையாய்
கையிலிருந்து விழுந்து குட்டியானது
ஒரு முழு நீள சாக்பீஸ்..!
*🙏 Dedicated to all teachers

No comments:

Post a Comment

*விஞ்ஞானிகள் வியக்கும் அக்னிஹோத்ரம்*

  போபால் விஷவாயு தனது கோரத்தாண்டவத்தை ஆடிய போது ஒரு வீட்டில் யாகம் நடத்திக் கொண்டிருந்த சிலருக்கு மட்டும் அந்த நச்சு வாயுவால் பாதிப்பில்...