நாட்டு மக்கள் வெட்கப்பட வேண்டும்.

 ஒரு 15 வயது சிறுவன் மீது வழக்கு. இந்த அமெரிக்க நீதிபதியின் தீர்ப்பைப் படித்ததும் நான் அழுதேன்...

  ஒரு பதினைந்து வயது சிறுவன்.... கடையில் ரொட்டி திருடும்போது பிடிபட்டான்.  காவலாளியின் பிடியில் இருந்து தப்பிக்க முயன்றபோது, ​​கடையின் அலமாரியும் உடைந்தது.

 நீதிபதி குற்றத்தை விசாரித்து அந்தச் சிறுவனிடம், “உண்மையில் நீங்கள் ஏதாவது ரொட்டி மற்றும் பாலாடைக்கட்டி திருடினீர்களா?” என்று கேட்டார்.

 சிறுவன் கீழே பார்த்து பதிலளித்தான்.;- "ஆம்."

 நீதிபதி:- "ஏன்?"

 பையன்: - "எனக்கு அது தேவைப்பட்டது."

 நீதிபதி: - "நீங்கள் வாங்கியிருக்க முடியாதா?"

 பையன்: - "பணம் இல்லை."

 நீதிபதி: - "குடும்பத்திடம் இருந்து பெற்றுக் கொண்டிருக்கலாமே."

 பையன்:- “வீட்டில் நோய்வாய்ப்பட்ட மற்றும் வேலையில்லாத அம்மா மட்டும்தான் இருக்காஙக‌

 நீதிபதி: - "நீங்கள் எதுவும் செய்யவில்லையா?"

 பையன்: - “கார் கழுவுவது வழக்கம்.  என் அம்மாவைக் கவனித்துக் கொள்ள ஒரு நாள் விடுமுறை எடுத்தபோது, ​​நான் வேலையிலிருந்து நீக்கப்பட்டேன்.

 நீதிபதி: - "நீங்கள் யாரிடமும் உதவி கேட்கவில்லையா?"

 சிறுவன்: - “காலையிலிருந்து வீட்டை விட்டு வெளியேறி, சுமார் ஐம்பது (50) பேரிடம் சென்றேன், ஆனால் உதவி இல்லை;  எனவே, இந்த நடவடிக்கையை நான் கடைசியாக எடுக்க முடிவு செய்தேன்.

 *வாதங்கள் முடிந்ததும், நீதிபதி தீர்ப்பை சொல்லத் தொடங்கினார்;

 ... "திருட்டு, குறிப்பாகப் பசியுள்ள சிறுவன் ரொட்டி திருடுவது மிகவும் வெட்கக்கேடான குற்றமாகும், இந்த குற்றத்திற்கு நாம் அனைவரும் பொறுப்பு."

 நான் உட்பட நீதிமன்றத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு நபரும்  குற்றவாளிகள், எனவே இங்கு இருக்கும் ஒவ்வொரு நபருக்கும் தலா பத்து டாலர்கள் அபராதம்.  பத்து டாலர் கொடுக்காமல் யாரும் இங்கிருந்து வெளியேற முடியாது”

 இவ்வாறு கூறி, நீதிபதி தனது பாக்கெட்டிலிருந்து பத்து டாலரை எடுத்து, பேனாவை எடுத்து அதன்படி பெயரை எழுதத் தொடங்கினார்.

 ‘மேலும், பசித்த குழந்தையைப் போலீசிடம் ஒப்படைத்ததற்காக கடைக்கு ஆயிரம் டாலர் அபராதம் விதிக்கிறேன்.

  ‘24 மணி நேரத்திற்குள் அபராதத் தொகையை டெபாசிட் செய்யாவிட்டால், கடைக்கு சீல் வைக்க நீதிமன்றம் உத்தரவிடும்.’ மேலும், பட்டினி கிடக்கும் சிறுவனிடம் நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தாக்கல் செய்ததற்காக காவல்துறைக்கு அதே தொகை அபராதம் விதிக்கப்படுகிறது.

 'இந்தச் சிறுவனுக்கு அபராதத் தொகை முழுவதையும் கொடுத்து, அந்தச் சிறுவனிடம் நீதிமன்றம் மன்னிப்பு கேட்கிறது.'

  தீர்ப்பைக் கேட்டதும், நீதிமன்றத்தில் இருந்தவர்களின் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் கொட்டியது, அந்த சிறுவனின் கைவிலங்குகளும் அவிழ்க்கப்பட்டன.  கண்ணீரை மறைத்துக்கொண்டு வெளியே வந்த நீதிபதியைச் சிறுவன் மீண்டும் மீண்டும் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.

 நமது சமூகமும், அமைப்புகளும், நீதிமன்றங்களும் அத்தகைய முடிவை எடுக்கத் தயாரா?

   *பசியால் வாடும் ஒருவன் ரொட்டி திருடினால் பிடிபட்டால் அந்த நாட்டு மக்கள் வெட்கப்பட வேண்டும்.

  இது உங்கள் இதயத்தைத் தொட்டால்:

 உதவி செய்ய ஒருவரைத் தேர்ந்தெடுங்கள்... உங்களைச் சுற்றியுள்ளவர்கள் உணவில்லாமல் தூங்கக்கூடாது’*

 தயவுசெய்து, இந்தச் செய்தியால் நீங்கள் ஈர்க்கப்பட்டால், நான் உங்களைக் கெஞ்சிக் கேட்டுக்கொள்கிறேன், நீங்கள் வேறு எதையும் செய்யும் முன், உங்களைச் சுற்றிப் பார்த்து ஒருவரை மகிழ்ச்சியடையச் செய்யுங்கள், நீங்கள் எவ்வளவு சிறியவராக இருந்தாலும் சரி, நீங்கள் இன்னும் சிறப்பாக இருக்கிறீர்கள்  உங்களிடம் உள்ள சிறியவற்றிலிருந்து கொடுங்கள்.  நன்றி