ஆகுமா?'

 "பொதுச் சபையில் ஸன்னியாஸத் திலகமான ஒரு ஜகதாசாரியார் கண்ணீர் பெருக்கிக் கொண்டு நிற்கிறார்!"*

*அந்த 1957--59* *சென்னை *விஜயத்தின்போது நுங்கம்பாக்கத்தில் முகாமிட்டிருந்த ஒரு சமயம்.*

*ஒரு* *பெண்* *ஸ்ரீசரணரின் சரணத்தருகே விழுந்து நமஸ்கரித்தவள் நெடுநேரம் எழுந்திருக்கவே இல்லை. அங்க அசைவதிலிருந்து குலுங்கக் குலுங்க அழுகிறாள் என்பது மட்டும் தெரிந்தது** .

*

*பெரியவாள் இரக்க இளக்கத்தின் உருவாய் நின்றார்* .

*ஸமஸ்க்ருதக் கல்லூரியில் மாது முறையிட்டது ஏறக்குறைய ஏகாந்தமான சூழ்நிலையில். இப்போது இப்பெண் அழுவதோ பக்தர் பலர் கூடிய இடத்தில். தரிசனத்துக்கு ஏராளமானவர் காத்திருந்ததால் பெண்மணியை எழுந்திருக்குமாறு சொல்லப்* பாரிஷாதர் முன் *வந்தார்* .

*

*பெரியவாள் சிறிய* , *ஆனால் வலிய கையசைப்பால் அவரைத் தடுத்தார். மங்கை* *அடைத்து வைத்த கண்ணீர் அத்தனையும் கொட்டி லேசாவதற்கு அவகாசமளித்தார்*** *போலும்* .

*

ஓரிரு *நிமிஷங்களில், ஆம், அவரது அருள் விழிகளிலிருந்துமே அருவி பெருகத் தொடங்கி விட்டது* !

*பொதுச் சபையில்* *ஸன்னியாஸத் திலகமான ஒரு ஜகதாசாரியார் கண்ணீர் பெருக்கிக் கொண்டு நிற்கிறார்** !

*

*ஜகத்தின் தாப பாபங்களும் தமக்கே என்பதால்* !

*ஜகத்தில் ஒரு* *பிரஜையான அப்பெண்* *அவளது கர்மத்தை அவள் மட்டும் அழுது தீர்க்க முடியாதெனக் கண்டு அதனை* *ஆலமுண்ட நீலகண்டனான அவருமே* *ஏற்றிருக்கிறார்! இந்த நீலகண்டனிடமிருந்து பெருகிய கங்கைதான் அந்த அனுதாபக் கண்ணீர்** !

*அவள்* **தெளிந்தெழுந்தாள்* .

" *எல்லாம் நன்னா ஆகும்"--- என்று ஆவியார--- அவளது ஆவி* *பறக்கும் ஆவி ஆற--- அவர் ஆசி கூற, தன்னம்பிக்கையுடன் புறப்பட்டாள் நொய்ந்து நொடித்து வந்தவள்* .

*அந்த 'எல்லாம்' என்ன* ?. *திருமணம்தான். வறுமை காரணமாக அவளுக்குக் கல்யாணப் பருவம்* *தாண்டி ஆண்டு பல ஆகியும் அவளை ஒரு வாழ்க்கைத் துணைவனுடன் சேர்த்து வைக்க இயலவில்லை* .*

*ஒரு ஆடவன் வைதீக* *தர்ம* *வழ்வுக்குத் துணை புரிய ஒரு பெண் கூட்டாளியைச் சேர்த்துக்கொள்ளும் உயர் வேள்வியாக* நமது *சாஸ்திரங்கள் திருமணத்தை அமைத்துத் தந்திருப்பதென்ன? இன்றோ அதை சந்தை விஷயமாக்கி வரதக்ஷிணை சீர்--செனத்தி என்று பேரம் பேசியும், அதோடு ஆடம்பரக் காட்சியாக ஆக்கியும் பெண்ணைப்* *பெற்றோரின் வயிற்றிலடித்துப் பிடுங்கும் கொடுமை என்ன? நாம் இன்பமாகவே வைத்திருக்க வேண்டிய கன்னிகைகளை உள்ளம் கலங்கி, கண் கலங்கி நிற்க வைக்கும் இந்த *ஈன நிலை என்ன *?"---- பெரியவாளீன் சிந்தனை தீர்க்கமாக இதிலேயே வேர் விட்டது.*

*

*பலகாலமாக இது பற்றி* *நினைத்து வருந்தியிருப்பவர் தான் அவர். 1926--ல் கானாடுகாத்தானில் அவரைச்** *சந்தித்த** *ராஜா சர் அண்ணாமலைச் செட்டியார், *அந்நாளில் குறிப்பாக பிராமண சமூகம்* *மட்டுமே வரதக்ஷிணைக் கொடுமையால் உற்றுள்ள பாதிப்பை எடுத்துக்*** *காட்டி, அது நீக்கப் பெரியவாள் தான் வழி காண வேண்டும் எனக் கேட்டுக் கொண்டிருந்ததிலிருந்து அவர் இவ் விஷயத்தில் மிக்க விசாரம் கொண்டுதான் இருந்தார். தமது நெருங்கிய சீடர்களிடம் வரதக்ஷிணை இத்யாதியும், ஓர் அளவுக்கு அதிகமான* *ஆடம்பரக் கோலாஹலமும் இல்லாமல் சிக்கனத் திருமணம் நடத்துமாறு வலியுறுத்தித்தான் வந்தார்* . *ஆனால், துரதிருஷ்டவசமாக, பெரும்பாலும் அச் சிஷ்யர்கள் 'வலி'யும் தெரியாமல், 'உறுத்த' லும் இல்லாமல், புராதன சாஸ்திர வழிக்கு முற்றிலும் மாறாக இடைக் காலத்தில் வந்து புகுந்துவிட்ட வரதக்ஷிணை--CUM--டாம்பீகத் திருமண முறையையேதான் தொடர்ந்து வந்தனர்* .

*இன்று திருமணமாகாது ஏங்கி ஏங்கித் தவித்த ஒரு கன்னிப் பெண்ணே பொதுச்* *சபையில் கண்ணீர் விட்டு அழுததைக் கண்டதும் பெரியவாளின் உணர்வு தீவிரம் பெற்றது. ஏதோ சில சீடர்களிடம் சொல்வது மாத்திரமின்றிப் பொது மக்கள் அனைவருக்குமே தாம் உள்ளம் திறந்து உறுதியாக உத்திரவிடத்தான் *வேண்டும் என்று கருதினார்* .

*

' *கண்ணீரும் கோபமும்* ' *என்பதுதானே நம் தலைப்பு? கனிவில் கண்ணீர் பெருக்கிய* *முனிவர் முனிவு கொண்டு, "எனக்குக் கோவம் வந்துட்டா என்ன ஆறது?" என்று கேட்ட விஷயத்திற்கு இங்கு** *செல்கிறோம். ஏனெனில் அன்று கண்ணீரே கோபமாயிற்று! கடலிடையே வடவைத் தீ என்பார்களே! அப்படிக் கருணைக் கடலிலிருந்தே கோபத் தீ மூண்டது! தார்மீகக் கோபம் என்பதன் சத்திய வடிவம்* அது* !

*அன்று பொதுப் பிரசங்கத்திலேயே வெடித்தார்* !

*கல்யாணம் என்றாலே* *வெட்கப்பட்டுக்* *கொண்டு ஓடிய நம் கன்யாக் குழந்தைகள், 'ஆகுமா? ஆகுமா?' என்று அலறிக் கொண்டு கேட்கிற ஹீனஸ்திதிக்கு நாம் சமூஹத்தைக் கொண்டு வந்து விட்டிருப்ப்பது நியாயமா என்று தழல் பறக்கக்கேட்டார். சாஸ்திர சம்ஸ்காரமான விவாஹத்தைப் பொருளாதாரப் பிரச்சினையாக்கிப் பெண்ணுக்கும் அவளைப்* *பெற்றோருக்கும் தீங்கு செய்வதோடு மட்டும் இது முடியவில்லை என்றும் இதனால் நம் வேத மரபுக்கே மூலஸ்தானம் போன்ற ஸ்திரி தர்மத்தைக் குலைக்கும் மஹா பாபமும் சேர்கிறது என்றும் விண்டு காட்டினார். இனி, பிள்ளை வீட்டார், பெண் வீட்டாரிடம் வரதக்ஷிணை சீர்-- செனத்தி கேட்கவே கூடாது என்று* *கண்டிப்பாக ஆணையிட்டார். மேலும் ஒரு படி சென்றார்.--. திருமண அழைப்பிதழ்களீல் 'காஞ்சி ஜகத்குருவின் ஆசியுடன்' நடப்பதாகக் குறிப்பிடும் வழக்கம் உள்ளதல்லவா? வரதக்ஷிணை வாங்கும் கல்யாணங்களில் அப்படிப் போட வேண்டாம் என்றார்.- ஆம், அனைத்துயிர்க்கும் ஆசி தரவே வந்த அன்பவதாரர் தாம்* !

*அதற்கு மேலும் ஒரு படி* *சென்றார். சாஸ்திர* *விதிகளை அணுவும் இளக்கப் பிரியப்படாத மரபின் மஹாகாவலர் என்றுதானே சமீப கால மஹான்களிடையே ஸ்ரீசரணர்களூக்கேயான தனிச் சிறப்பு? அப்படிப்பட்டவர் அன்று, தாய் தந்தையர்* *கருத்துக்கு மாறாக மக்கள் ஒருபோதும் செல்லக்* *கூடாது என்ற சாஸ்திர விதியையே வலியுறுத்தும் தாம்; மாதா--பிதா--குரு என்றே வசனமிருப்பதால் பெற்றோருக்குப் பின்னரே வரும் குருவான தம் கருத்துக்கும் மேலாகப் பெற்றோர்* *கருத்தையே மதிக்க வேண்டும் என்ற அபிப்பிராயம் உள்ள தாம் இந்த ஒரு விஷயத்தில் மட்டும் மாறுதலாக அபிப்பிராயப்படுவதாகக் கூறினார். அதாவது, பெற்றோர் தம் உத்திரவைக் கேளாவிட்டாலும் கூட வரனாக* *உள்ள மக்கள் அவர்களது ஆக்ஷேபணைக்குப் பணியாமல், 'வரதக்ஷிணை வாங்காவிட்டால்தான் கல்யாணம் செய்து கொள்வேன், இல்லாவிட்டல், கல்யாணம் செய்து கொள்ளாமலேதான் இருப்பேன்' என்று தீர்மானமாகக் கூற வேண்டும் என்றும் கூறினார்* .

*அதன் பின்னரும் நம்* ' *அழகான* ' *சமூகம், அவர் கூறியபடி அப்படியே திருந்தி விடவில்லை எனினும், நூற்றுக்குப் பத்து--இருபது பேராவது நிச்சயமாக மனமாற்றம் பெறவே செய்தனர். நமது பெரிய மக்கட் தொகையில் அதுவே ஆயிரக்கணக்காக இருக்கும். மஹா புருஷரொருவரின் தார்மீகக் கோபத்தால் அன்றி வேறெவ் விதத்திலும் சாதிக்கவொண்ணாத *சாதனைதான்* .

' *கோபமுள்ளவிடத்தில் குணமிருக்கும்' என்பார்கள். ஸ்ரீசரணார் விஷயத்திலோ, அனந்த* *கல்யாண குண நிலயமான அவரிடம் அக்கல்யாண குணங்களில் ஒன்றாகவே கோபமும்* *இருந்தது. அதனால்தான் பிறரை அது குணப்படுத்திக் குணவான்களாக்க முடிந்தது** .

" *எனக்குக் கோபம்* _வந்துட்டா_ *என்ன ஆறது?" என்று அவர் கேட்டதைத் தொடக்கத்தில் பார்த்தோம். அவரது கோபத்தால் பயங்கரமான பாதிப்பு உண்டாகும் என்ற விடை அதில் தொக்கி நிற்கிறது. ஆனால் இங்கோ அவருக்குக் கோபம் வந்ததில் நல்லதுதானே விளைந்திருக்கிறது என்று தோன்றலாம்* .

*ஆயின் இந்தக் கோபம்* *உள்ளத்தின் அடியிலும் கோபமாகவே இருந்து அதிலிருந்து வந்ததல்ல. அந்தத் திருவுள்ளத்தின் அடியிலிருந்தது--- ஸதா ஸர்வ காலமும் இருந்தது---- லோக க்ஷேம சிந்தைதான்; தர்ம வாழ்வு தழைக்க வேண்டும் என்ற ஆசைதான்; சுருங்கச் சொன்னால்* *அன்புதான்! அதன் ஒரு வெளிப்பாடாகவே கோபக்கீற்றும் சில சமயங்களில் வெடித்தது! ஜல* *மயமான மேகங்களிலிருந்தே மின்னல் கீற்று வெடிப்பது போல். ஆனால் இந்த மின்னல் மின்சாரமாக உத்பாதம் செய்யாமல் இன்சாரமாகவே உயர்வு அளிக்கும்* .

*ஜெய ஜெய சங்கர*

*ஹர ஹர சங்கர* .