இன்று எதேச்சையாக இளநீர் வாங்கலாம் என்று சென்றேன். அங்கே இந்த இளைஞர் பெயர் அபிமன் தள்ளு வண்டியில் இளநீர் விற்றுக் கொண்டிருந்தார். அவரிடம் நான் இளநீர் வேண்டும் என்று கேட்டேன், அந்த இளைஞரும் வெட்டி கொடுக்கும் போது, மிகவும் கடினமாக இருக்கும் இந்த தொழிலில் ஒரு நாளில் எவ்வளவு இளநீர் வெட்டுகிறீர்கள்? என்று கேட்டேன். அதற்கு அந்த இளைஞர் ஒரு நாளைக்கு 100 லிருந்து 150 காய் வெட்டுவேன் என்று கூறினார்.
மீதி நேரத்தில் என்ன செய்கிறாய்? என்று கேட்டேன். அதற்கு நான் கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டிருக்கிறேன் என்றார். எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. எந்த கல்லூரியில் படிக்கிறாய்? என்ன படிக்கிறாய்? என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர் BA Philosophy படிப்பதாகவும் அவர் தாம்பரத்தில் ஒரு தனியார் கலை கல்லூரியில் இரண்டாம் ஆண்டு முடித்துவிட்டு மூன்றாம் ஆண்டு படிப்பதாகவும் கூறினார்.
எனக்கு கேட்க மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்தது. இவ்வாறு படித்துக் கொண்டே இந்த வேலையில் இருக்கிறீர்களே எப்படி என்று கேட்டேன். எனக்கு சொந்த ஊர் கும்பகோணம் ஆனால் இங்கு படிப்பதற்காக வந்திருக்கிறேன், வாரம் இரு தினம் வேலை செய்தால் 1000/- ரூபாய் கிடைக்கும் அடுத்த ஒருவாரம் அதைவைத்து சமாளித்து கொண்டு கல்லூரிக்கு செல்கிறேன் என கூறினார். கேட்பதற்கு மிகவும் பெருமையாக உணர்ந்தேன்.
காலேஜில் படிப்பதற்கு உனக்கு எவ்வளவு செலவாகிறது என்று கேட்டேன்? அதற்கு வருடத்திற்கு 9 ஆயிரம் முதல் 10 ஆயிரம் ரூபாய் ஆகிறது என்று கூறினார்.
மூன்று ஆண்டுகள் எனது வீட்டின் தெருவில்தான் அந்த இளைஞர் இளநீர் விற்றுக் கொண்டிருக்கிறார் ஆனால் நான் கவனிக்க தவறிவிட்டேன். இன்று அந்த இளைஞரை எனக்கு காண்பித்த அந்த இறைவனுக்கு எனது நன்றிகளை தெரிவித்து கொள்கிறேன்.
ஆகவே இந்த மூன்றாம் ஆண்டிற்கான கல்வி கட்டணத்தையும் மற்றும் அவரின் மேற்ப்படிப்புக்கான தொகையை நானே ஏற்றுக் கொள்கிறேன் என்று அவரிடம் கூறினேன்.
No comments:
Post a Comment