அறிவை நீ நம்பு.

 

கண்ணை நம்பாதே, உன்னை ஏமாற்றும், உன்னை ஏமாற்றும் நீ காணும் தோற்றம் உண்மை இல்லாதது. அறிவை நீ நம்பு, உள்ளம் தெளிவாகும் அடையாளம் காட்டும், பொய்யே சொல்லாதது - பாடல் மருதகாசி – 1975.

24 வயது வாலிபனும், அவனது தந்தையும் ஒரு பகல் நேரம் இரயில் பயணம் செய்துகொண்டிருந்தனர். அவர்கள் எதிரில் ஒரு இளம் தம்பதியினர் பயணம் செய்து கொண்டிருந்தனர்.

24 வயது வாலிபன் ரயில் ஜன்னல் வழியே பார்த்து கத்தினான்."அப்பா இங்கே பாருங்கள்,.. மரங்கள் எல்லாம் நமக்கு பின்னால் ஓடுகின்றன என்று!"

அவனருகில் இருந்த அவனது அப்பா சிரித்துக்கொண்டார்.

ஆனால் அவர்கள் அருகில் இருந்த இளம் தம்பதியினர் அவனைப் பார்த்து பரிதாப பட்டுக்கொண்டனர்....

மறுபடியும் அந்த வாலிபன் கத்தினான்.

"அப்பா மேலே பாருங்கள், ' மேகங்கள் நம்மோடு வருகின்றன..; என்றான்...

இதைக்கேட்டு தாங்க முடியாத தம்பதியினர் வாலிபனின் தந்தையிடம் "நீங்கள் ஏன் உங்கள் மகனை ஒரு நல்ல டாக்டரிடம் காட்டக் கூடாது என்றனர்"

அதற்கு அந்த வயதான அப்பா சிரித்துக்

கொண்டே சொன்னார்... "நாங்கள் டாக்டரிடம் இருந்துதான் வந்து கொண்டிருக்கிறோம்... என் மகன் பிறவிக் குருடு .இன்றைக்கு தான் அவனுக்கு பார்வை கிடைத்தது என்றார்."

அன்பு நண்பர்களே., உண்மையில் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் ஒரு கதை உண்டு. அதை முழுமையாக தெரிந்துகொள்ளாமல், கண்ணால் காண்பதை வைத்து மற்றவரை தீர்மானிக்க நினைத்தால் நாம் உண்மையை இழந்துவிடலாம்.

சில நேரங்களில் உண்மை நம்மை ஆச்சிரிய பட வைக்கலாம். ஆகவே 'உருவத்தை பார்த்தோ, கண்முன்னே நடக்கும் காட்சிகளை பார்த்தோ யாரும் யாரையும் எடை போடவேண்டாம்.

கண்ணால் காண்பதும் பொய்; காதால் கேட்பதும் பொய்; தீர விசாரித்து தெளிவதே மெய்.

ஒவ்வொருவரும் தங்களுக்கு கிடைக்கப்பெறும் செய்திகளை முகநூலில் கண்மூடித்தனமாக மற்றவர்களுக்கு அனுப்பாமல் இருந்தால் பாதகங்கள் பல குறையும்.

மற்றவர்களுக்குப் பாடமாகச் சொல் லிக் கொடுக்க முடியாது! அறிவுரை யாகச் சொல்லலாம். ஆனால் அதைச் செவி கொடுத்து கேட்பார்களா என்பது அவரவர் விருப்பு வெறுப்பைப் பொறுத் தது.

இந்தப் பொறுப்புணர்ச்சி அவசியம் என்று புரிந்தவர்கள் , இதை நேர் முகமாக மற்றும் பிறவழி களில் பொறுப்புணர்ச்சியை ஏற்படுத்த வேண்டும்.