எதன் மீதும் எதிர்வினையாற்றாமல் இருப்பது நமது பொறுப்பு.

 ஒரு கழுதை ஒரு மரத்தில் கட்டப்பட்டிருந்தது. ஒரு இரவு ஒரு பேய் கயிற்றை வெட்டி கழுதையை விடுவித்தது. கழுதை சென்று பக்கத்து விவசாயியின் நிலத்தில் பயிர்களை அழித்தது. ஆத்திரமடைந்த விவசாயியின் மனைவி கழுதையை சுட்டுக் கொன்றார். கழுதையின் உரிமையாளர் பெரிய இழப்பிற்கு உள்ளானார். அதற்கு பதிலாக அவர் விவசாயியின் மனைவியை சுட்டுக் கொன்றார். மனைவியின் மரணத்தால் கோபமடைந்த விவசாயி ஒரு அரிவாளை எடுத்து கழுதையின் உரிமையாளரைக் கொன்றார். கழுதையின் உரிமையாளரின் மனைவி மிகவும் கோபமடைந்தார், அவரும் அவரது மகன்களும் விவசாயியின் வீட்டிற்கு தீ வைத்தனர். விவசாயி, தனது வீட்டை சாம்பலாகப் பார்த்து, கழுதையின் உரிமையாளரின் மனைவி மற்றும் குழந்தைகளை கொன்றார். கடைசியாக, விவசாயி வருத்தத்துடன் , ​​எது, ஏன், எதற்கு அனைவரையும் கொன்றது என்று பேயைக் கேட்டார். பேய் பதிலளித்தது, "நான் யாரையும் கொல்லவில்லை, ஒரு கயிற்றில் கட்டப்பட்ட ஒரு கழுதையை நான் விடுவித்தேன். உங்களுக்குள் இருந்த பிசாசுகளை நீங்கள் விடுவித்தது தான் பிறகு ஏற்பட்ட மோசமான எல்லாவற்றிற்கும் காரணமாக இருந்தது." இன்றைய ஊடகங்கள் அந்த பேய் போன்றது. இது தினமும் கழுதைகளை விடுவிக்கிறது. மக்கள் எதிர்வினையாற்றுகிறார்கள், ஒருவருக்கொருவர் வாதிடுகிறார்கள், ஒருவருக்கொருவர் காயப்படுத்துகிறார்கள், இறுதியில், ஊடகங்கள் அனைத்து பொறுப்புகளையும் தட்டிக் கழித்து ஏமாற்றுகின்றன. எனவே, ஊடகங்கள் வெளியிடும் ஒவ்வொரு கழுதையும் கண்டும் காணாமலும், எதன் மீதும் எதிர்வினையாற்றாமல் இருப்பது நமது பொறுப்பு, நம் நண்பர்கள், உறவினர்கள் மற்றும் சமூகத்துடனான நம் உறவைப் பாதுகாக்க வேண்டும் ... இறுதியில் அரசியல்வாதிகள் நம் முட்டாள் எதிர்வினையால் பயனடைந்து மகிழ்கிறார்கள். மக்கள் பாழாகிவிட்டார்கள்.