நிதர்சனம்...................

 இரண்டாம் வகுப்பு ஆசிரியை வாய்ப்பாடு ஒன்றை கரும்பலகையில் எழுதினார்.

இந்த வாய்ப்பாடு எழுத ஆரம்பித்தது முதல்....,

வகுப்பறை முழுவதும் சிரிப்பொலி தொடர்ந்தது.

காரணம்,

முதலாவது வாய்ப்பாடு பிழையாக எழுதப்பட்டிருந்தது.

1×9=7,

2×9=18,

3×9=27,

4×9=36,

5×9=45,

6×9=54

7×9=63

8×9=72

9×9=81

10×9=90

மாணவர்களைச் சிரிக்கத் தூண்டியது.

சமன்பாட்டை எழுதி முடித்து மாணவர்களை நோக்கிய ஆசிரியை.....,

சிறிது நேரம் அமைதியாக இருந்து விட்டு பேசத் துவங்கினார்...

நான் முதல் வாய்ப்பாட்டை பிழையாக எழுதியிருக்கின்றேன்.*

இதன் மூலம் உங்களுக்கொரு உண்மையை புரியவைக்கப் போகிறேன்.

இந்த உலகம்

உங்களை எப்படி விமர்சிக்கும் என்பதை நீங்கள் இதன்மூலம் புரிந்து கொள்வீர்கள்.*

நான் இங்கு 9 முறைகள் மிகச் சரியாக எழுதியிருக்கின்றேன்.

அதற்காக நீங்கள் யாரும் என்னைப் பாராட்டவில்லை.

ஆனால்,

நான் பிழையாக எழுதிய

ஒரே ஒரு விஷயத்தைக் மட்டும் கவனித்து.......

அனைவரும் சிரித்து கேலி செய்கிறீர்கள்.

⚀ நீங்கள் இலட்சம் தடவைகள் விஷயங்களைச் சரியாக செய்தபோதிலும்......,

⚀ இந்த உலகம் உங்களை ஒரு போதும் பாராட்டப் போவதில்லை.

⚀ ஆனால்

நீங்கள் செய்த ஒரு பிழையைத்தான் உலகம கவனிக்கும்.

⚅ அதையே மிகக் கீழ்த்தரமாக விமர்சிக்கும்...

⚅ இவைகளைக் கண்டு

ஒரு போதும் தளர்ந்து விடாதீர்கள்.

⚅ உங்களைப் பார்த்து சிரித்தவர்கள்,

⚅ உங்களை விமர்சித்தவர்கள் முன்னால் .....,

⚅ உயர்ந்து நிற்கும் முயற்சியில் உறுதியாக நில்லுங்கள்.