ஏன் அப்படிச் சொன்னார் சுஜாதா..?

யாரும் எதிர்பாராத ஒரு காரியத்தைச் செய்தார் சுஜாதா..!

அது ஒரு விழா மேடை ... பெரும் கூட்டம் ...!

பேசிக் கொண்டே இருந்த சுஜாதா...
பேச்சின் நடுவே திடீர் என்று இப்படிச் சொன்னார் :

“இப்போது இங்கே நான் ஒரு இளைஞர் எழுதிய கவிதையை வாசிக்கப் போகிறேன்...
கவிதையின் தலைப்பு .. “தூர்.."

இப்படிச் சொல்லி விட்டு , கவிதையை வாசிக்க ஆரம்பித்தார் சுஜாதா :

“வேப்பம்பூ மிதக்கும்
எங்கள் வீட்டுக் கிணற்றில்
தூர் வாரும் உற்சவம்
வருடத்திற்கொருமுறை
விசேஷமாய் நடக்கும்..”

சுஜாதா வாசிக்க வாசிக்க , கூடி இருந்த கூட்டம் அசையாமல் அமர்ந்து , அமைதியோடு கவிதை வரிகளை ரசித்துக் கொண்டிருந்தது...!

சுஜாதா கடைசி வரிகளை வாசித்தார் :
“இன்றுவரை அம்மா
கதவுகளின் பின்னிருந்துதான்
அப்பாவோடு பேசுகிறாள்
கடைசிவரை அப்பாவும்
மறந்தே போனார்
மனசுக்குள் தூரெடுக்க!”

.... சுஜாதா வாசித்து முடிக்கவும் பலத்த கை தட்டல் ...!
அந்தக் கை தட்டல்களுக்கு இடையே சுஜாதா சொன்னார் இப்படி :
“இந்த அற்புதமான கவிதையை எழுதியவர் பெயர் நா.முத்துகுமார்..”

மீண்டும் கை தட்டல்...
கூட்டத்தில் இருந்த ஒரு இளைஞரைச் சுற்றி சிறு சலசலப்பு ஏற்பட....
சுஜாதா கேட்டார் : “ அந்த முத்துகுமார் இந்தக் கூட்டத்தில் இருக்கிறாரா.. என்ன ?”

ஆம்... !
நா.முத்துகுமார் அந்தக் கூட்டத்தில் இருந்தார்.
கூட்டத்திலிருந்து முத்துகுமார் கைதூக்க ... உடனே அவரை மேடைக்கு வரவழைத்து , எல்லோருக்கும் அவரை அறிமுகப்படுத்தி , ஏராளமாகப் பாராட்டியிருக்கிறார் சுஜாதா.

# அதுபற்றி நா.முத்துகுமார் :
“என் தூர் கவிதையை ஒரு விழாவில் எழுத்தாளர் சுஜாதா வாசிக்க , என் மேல் மஞ்சள் வெளிச்சம் விழுந்தது.
நண்பர்கள் பாடல் எழுத அழைத்தார்கள்.
விளையாட்டாக எழுதத் தொடங்கி , அதிக பாடல்கள் எழுதும் பாடலாசிரியர் என்கிற நிலை வரை ஓடிக்கொண்டு இருக்கிறேன்.”

# அன்று நா.முத்துகுமார் மேல் விழுந்த அந்த மஞ்சள் வெளிச்சம் , மஞ்சள் காமாலையாக மாறி அவரது உயிரைக் குடிக்கும் என யார் கண்டார்கள்...?

# ஆனால் , முத்துகுமார் பற்றி சொல்லும்போது , இந்த வார்த்தைகளை எதற்காக சுஜாதா சொன்னார் என்று எத்தனையோ முறை யோசித்தும் புரியவே இல்லை எனக்கு ..!

சுஜாதா சொன்னது :
'' நா.முத்துக்குமாரை சினிமா விழுங்கிவிடாமல் இருக்க
ஸ்ரீரங்கநாதரைப் பிரார்த்திக்கிறேன் ''
.
# ஏன் அப்படிச் சொன்னார் சுஜாதா..?
எவ்வளவோ சிந்தித்தும்
புரியவில்லை
எனக்கு...!